Ferðafrágreiðing frá NEATA Youth Summer 2023

Í samband við at NEATA Youth skipaði fyri NEATA Youth Summer í Odense 10. – 14. mai 2023, luttóku tvey ung fólk úr Føroyum. Annar Magnus Reinert Gásadal, og hin var Teresa Reinert, sum er limur í Ung í MáF og somuleiðis umboð fyri MáF í NEATA Youth, ið hoyrir undir felagsskapin NEATA (North-European Amateur Theatre Alliance), sum MáF er limur í.

Niðanfyri er ein ferðafrásøgn frá Teresu Reinert frá túrinum:

Góði lesari

Hey hey. Eg eiti Teresa Reinert. Eg búgvi í Leirvík, eg eri 25 ár, og eg eri umboð fyri Ung í MáF, umframt at eg eri umboð fyri Føroyar í NEATA Youth. NEATA Youth hoyrir undir NEATA, ið er stytting fyri Northern European Amateur Theatre Association. NEATA ella “stóra NEATA”, skipar fyri einari sjónleikarastevnu annaðhvørt ár. Tey ymsu limalondini (Føroyar, Danmark, Norra, Svøríki, Ísland, Finland, Estonia, Letland og Litava) skiftast um at vera vertir.

NEATA Youth er ikki tað sama sum NEATA. Vit eru ein felagsskapur fyri seg, og vit eru sætt at siga enn í ferð við at gera av, hvat NEATA Youth skal vera. Í løtuni er tað ein felagsskapur av ungum millum 18 og 30 ár, sum hittast og arbeiða við sjónleiki. Tú møtir við opnum sinni, brúkar nakrar dagar saman við hinum og arbeiðir meginpartin av tíðini. Tað er ein sera sjáldsamur máti at arbeiða við sjónleiki og at læra onnur at kenna.

Hesa ferð vóru vit í Odense. Mikudag komu allir luttakararnir. Hós- og fríggjadag varð arbeitt. Leygardag framførdu luttakararnir fyri hvørjum øðrum. Sunnudag fóru vit heim.
Undirvísari á skeiðnum var Jacob Teglgaard (sum heldur vil vera nevndur “mentor” enn “lærari”). Vit arbeiddu við evninum ‘vinarlag’. Hvat er ein vinur? Hvussu byrjar eitt vinarlag? Hvussu endar tað? Hvat er nærleiki? Fjarleiki? Hvussu kanst tú vera teg sjálvan, samstundis sum tú ert saman við einum øðrum? Hvat er mótstøðuførleiki?

Jacob lærdi okkum eitt mál í myndatalu, sum var bygt upp av eygnasambandi og felags andadrátti. Hetta var síðan tikið í nýtslu við at luttakararnir heltu seg ímóti hvørjum øðrum, loftaðu hvørjum øðrum, lyftu hvønn annan upp og at enda slógu hvønn annan. Tá ið vit høvdu lært málið og høvdu arbeitt saman við einum føstum partnara ella einum nýggjum partnara, funnu vit ymsar dialektir. Álitið vit bygdu upp á tveir dagar, gjørdi meg bilsnan. Eg var trygg, tá ið onkur loftaði mær og helt um meg. Eg var heil, tá ið eg loftaði einum øðrum, og vit hugdu at hvørjum øðrum. Eg varð særd, tá ið onkur misti meg, og kendi meg eitthvørt í spølni ella í hjartasorg, tá ið onkur slóg meg. Tað var einanstandandi krospligt. Av tí at eingin orð ella leiklutir vóru brúktir, fingu kenslurnar pláss at toyggja seg. Eg havi hug at flenna, tá ið eg hugsi um stóra álitið, vit høvdu til hvønn annan aftan á tvey døgn. Tað er eitt undur, at ongin okkara var rændur. Men eg haldi, at einhvør, sum hevði tikið lut í hesum við opnum sinni, hevði skilt kensluna.